โกรธ

July 27, 2014 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 1,866 views 0

โกรธ

ชอบเพลง “สัตว์ประหลาด” ของแสตมป์ ! ( http://www.youtube.com/watch?v=Q34L3CqLgwo ) ทำให้คิดได้หลายเรื่องเลย ลองฟังกันดู (เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย)

…เพลงเกี่ยวกับความโกรธ ผลเสียของความโกรธ และการระงับความโกรธ

เมื่ออยู่มากกว่า 1 คน เช่น พ่อแม่พี่น้อง เพื่อน คนรัก หรือกระทั่งสัตว์เลี้ยง ก็ต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันบ้าง ขนาดว่าอยู่คนเดียวยังทะเลาะกับตัวเองได้เลย

เมื่อมีเรื่องไม่ได้ดั่งใจก็มักโกรธกัน มีคำพูดเชือดเฉือนใจกัน ตามแต่ที่จะคิดได้ ถ้าหนักๆก็ลงมือกันเลย เวลาโกรธนี่มันลืมทุกอย่าง จำได้อยู่อย่างเดียว …ฉันถูกแกผิด… , …ถึงฉันจะไม่ถูกทั้งหมด แต่แกก็ผิด(มากกว่าฉัน,แกนั่นแหละต้นเหตุ)… สุดท้ายก็ปลดปล่อยความเป็น “สัตว์” กันออกมามากมายตามแต่ลีลาของแต่ละคน

บางคนโกรธ 20 นาที ก็ระงับได้บ้าง แต่หลายคนเป็นปีก็ยังไม่หาย บางคนเป็น 30-40 ปีก็ยังผูกโกรธอยู่ บางคนผูกโกรธพยาบาทข้ามภพข้ามชาติเลย…หลักฐานน่ะหรอ? ก็วันนี้ยังไม่หายโกรธ พรุ่งนี้คิดว่ามันจะหายไปเองหรอ… แล้วระงับความโกรธ กับฆ่าความโกรธมันก็คนละเรื่องกันอีกด้วย ยากนะ…

จริงๆมันก็แค่ไม่ได้ดั่งใจเราอะนะ เราเลยแสดงออกมาทางโกรธคนอื่น ทั้งๆที่น่าจะโทษความเอาแต่ใจตัวเอง คิดเข้าข้างตัวเอง ความคาดหวังของตัวเอง

กว่าจะรู้ตัวว่าผิดก็ทำลายทุกอย่างไปหมดแล้ว เหลือแต่ซากความเจ็บช้ำ แต่คนที่ค้นเจอว่าผิดที่ตัวเองนี่แหละ คือคนที่ค้นเจอขุมทรัพย์ ยิ่งกว่าขุดเจอเพชร อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเหตุแห่งความโกรธก็คือความอยากได้ดั่งใจของเราเอง

ถ้าในระหว่างโกรธกันนี่ ใครยอมก่อนได้ก็สุขก่อน แถมยังช่วยระงับไม่ให้อีกฝ่ายโกรธมากขึ้นด้วย ดีจัง

สุดท้ายชอบเพลงนี้ตรงท่อนท้ายๆ ที่ว่ายอมระงับความโกรธเพื่อคนอื่น ฟังแล้วรู้สึกดี แต่ดีกว่านี้ก็ยังมี คือ ยอมทำลายความเอาแต่ใจ ทำลายความยึดดีถือดี ทำลายตัวกูของกู ฆ่ากิเลสของตัวเองเพื่อคนอื่นไปเลย ดีที่สุดละ

จาก ..เจ้าของสวนสัตว์ประหลาดที่อยากเลิกกิจการ
– – – – – – – – – – – – – – –
24.7.2557
ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์

เหตุแห่งความสุข

July 27, 2014 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 1,907 views 0

เหตุแห่งความสุข

ผมชอบวันรวมญาตินะ…

เพราะเป็นวันที่จะได้ฟังเสียงตอบรับจากสิ่งที่เราทำไป เราทำอะไร มาเล่ามาคุยกัน เขาคิดเห็นอย่างไร เราคิดเห็นอย่างไร พูดกัน แลกเปลี่ยนกัน สนุกดี

ก่อนจะกลับบ้านระหว่างที่ฝนตกปรอยๆ ผมเก็บของและกำลังรีบเดินออกจากบ้านป้า ตามไปขึ้นรถพี่เพื่อกลับบ้าน

ขณะที่กำลังเดินออกจากบ้านป้า…น้าชายท่านหนึ่งซึ่งได้แลกเปลี่ยนทัศนคติกันมาครั้งสองครั้ง เดินมาถามทิ้งท้ายกับผมประมาณว่า “ เหตุแห่งความสุขของเราคืออะไร? ” เป็นคำถามที่น่าจะมาจากความสงสัยในวิธีคิด วิธีการแสดงออก วิถีการใช้ชีวิตของผม

.

..

ผมรวบรวมความคิดท่ามกลางฝนที่ตกปรอยปรอยลงบนหัว เค้นจากสุดขั้วปัญญาที่ผมมี เพื่อตอบให้ตรงใจผม และเกิดประโยชน์กับคนฟังมากที่สุด

แล้วผมก็ตอบน้าไปว่า “ การลดกิเลส… การลดกิเลสจะทำให้เกิดความสุขสูงสุด

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าการที่ผมตอบแบบนั้นจะดีจริงๆหรือไม่ สำหรับวันนี้ เพราะไม่ได้มีเวลามากพอจะถามกลับไปว่า …แล้วน้าเห็นว่าอย่างไร… และถ้าเป็นคุณ คุณจะตอบว่าอย่างไร ถ้ามีคนถามประมาณว่า

….เหตุแห่งความสุขของคุณคืออะไร?

– – – – – – – – – – – – – – –
27.7.2557
ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์

ถาม-ตอบ

February 10, 2014 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 1,157,802 views 16

มีคำถามข้อสงสัยที่บทความในเว็บไซต์แห่งนี้ไม่ได้ตอบคำถามเหล่านั้นไว้ หรือไม่ตรงตามที่ใจคิดนัก ก็สามารถที่จะส่งคำถามมาได้ในท้ายหน้านี้ ซึ่งท่านไม่จำเป็นต้องแสดงตัวตนแต่อย่างใด เพียงแค่พิมพ์นามสมมุติและถามคำถามที่สงสัยไว้ ผมก็จะมาทยอยตอบให้ครับ

แต่ถ้าหากอ่านบทความใดแล้วมีคำถามที่สงสัย ก็สามารถที่ส่งข้อความไว้ในตอนท้ายของบทความนั้นได้เลยเพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นที่ผ่านมาอ่านได้อีกทีหนึ่งครับ

หัดจนให้เป็น เพื่อชีวิตที่ง่ายขึ้น

October 17, 2013 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 4,113 views 0

อาจจะเป็นบทความที่ดูแปลกๆหน่อย เพราะเรื่องจนนี่เป็นอะไรที่คนทั่วไปเขาอยากจะหลีกหนี หลีกเลี่ยง หลีกให้ไกล แต่ทำไมผมจึงพิมพ์บทความให้หัดจน

อาจจะดูน่าหมั่นไส้มากหน่อยแต่ให้ทนๆอ่านไปนะครับ ผมเองนั้นก็ไม่ค่อยได้ลำบากเท่าไหร่ในชีวิต ความมี ทำให้เรามองข้ามความสำคัญของเงินและการสูญเสียทรัพยากรในการไปหาเงิน ซึ่งสิ่งเหล่านั้นสำคัญมาก หลายๆครั้ง หลายๆโอกาสในชีวิตผมได้ทดลองปล่อยตัวให้จมไปกับความจน แต่ความจนนี้ก็เหมือนกับล้มบนฟูก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ลอง ทำให้ผมพบว่าหากเราหัดจน เป็นนิสัย เราจะลดการฟุ่มเฟือยในชีวิตไปได้มากเลย

ดังที่เห็นว่าคนที่ประสบความสำเร็จในโลกหลายคนนั้น มาจากคนที่จน หรือมีน้อยมาก่อน ทำให้เขาได้เรียนรู้ค่าของเงินและ ค่าของเวลาที่จะเอาไปแลกเงิน ความขยันและความประหยัดจึงเป็นคุณสมบัติของผู้มั่งคั่ง (ไม่ฉาบฉวย)

ความจนในมุมของผมนั้นไม่ใช่ไม่มี แต่หมายถึงนิสัยที่ทำให้ดูจน เรากินน้อย ใช้น้อย ใช้เท่าที่พอเพียง ใช้เท่าที่จำเป็น ดังนั้นภาพของเราก็จะออกมา “จน” แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีกิน ไม่มีใช้ เราอาจจะเหลือกินเหลือใช้เหลือเก็บเพียงแต่เราไม่มีภาพเหล่านั้นให้เห็นเท่านั้นเอง

ความจนก็เหมือนเกราะที่ปกป้องภัยต่างๆที่จะเข้ามาในชีวิต ทำให้ชีวิตง่ายขึ้น คนที่ดูจนก็ไม่มีใครอยากเข้ามาเอาประโยชน์แบบโลกๆ จากเรา เพราะดูเหมือนเราไม่มีอะไรไปสนองกิเลสเขาเหล่านั้น ทำให้ชีวิตไม่ค่อยมีใครที่จะเข้ามาแสวงหาประโยชน์จากเราเหมือนคนรวยๆที่มีแต่คนเข้าหาเพียงเพื่อจะหาประโยชน์บางอย่างเท่านั้น และนั้นจะทำให้ชีวิตลำบากในภายหลัง

สวัสดี