Tag: ข้ามภพข้ามชาติ

คุณค่าของความรัก

October 2, 2014 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 10,155 views 0

คุณค่าของความรัก

คุณค่าของความรัก

ความรักนั้นเป็นสิ่งที่ทรงพลานุภาพเป็นแรงผลักดันให้ทุกชีวิตขับเคลื่อนออกไปแสวงหาไขว่คว้า เพื่อให้ได้มาในสิ่งซึ่งสามารถตอบสนองต่อความรักเหล่านั้น

ความรักสามารถดึงคนให้ขึ้นสวรรค์หรือผลักลงนรกได้ เพราะความรักนั้นคือความอยาก คือตัณหา คือแรงผลักดันให้คนเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างบางสิ่งบางอย่าง

คุณค่าของความรักนั้น ไม่ได้อยู่ที่ชื่อ คำเรียกขาน หรือแม้แต่นิยามของมันแต่อยู่ที่รักเหล่านั้นพาเราไปพบกับอะไร…

หลายคนมักจะนิยามความรักอย่างสวยหรู ใช้คำว่ารักเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนอยากได้อยากเสพ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคู่ครอง การงาน ทรัพย์สมบัติ หรือกระทั่งชื่อเสียงและคำสรรเสริญต่างๆ

หากความรักคือความอยากที่ปนเปื้อนไปด้วยกิเลส รักนั้นจะพาเราไปเสพและสะสมกิเลส ไปทำร้ายและเบียดเบียนผู้อื่นด้วยกลวิธีต่างๆ เพื่อที่จะให้เราได้เสพสมใจในกิเลสแม้จะเป็นสิ่งชั่วเช่นนี้ แต่เราก็ยังเรียกมันว่า “ความรัก

ถ้าความรักคือเจตนาที่มีแต่ความเมตตา เพื่อให้ผู้อื่นได้รับสิ่งดี เพื่อให้เขาได้พ้นทุกข์ เราก็จะพาตัวเอง คนรอบข้าง และสังคมไปในทิศทางที่พากันลดกิเลส ลดความอยากได้อยากมี ลดการสะสม ลดความโลภ โกรธ หลง สิ่งนี้เราก็เรียกมันว่า “ความรัก” เช่นกัน

แต่ไม่ว่าเราจะมีความรักแบบไหน รักด้วยกิเลส รักด้วยความเมตตา หรือกระทั่งเป็นความเมตตาที่สอดไส้ไว้ด้วยกิเลสก็ตาม เราก็จะใช้เวลาเรียนรู้ถึงคุณค่า ทุกข์ โทษภัย ผลเสีย จากความรักที่ดีและร้ายเหล่านั้นจากการเดินทางผ่านจำนวนภพจำนวนชาติที่นับไม่ถ้วน ผ่านความผิดหวังและสมหวังมากมาย จนความรักที่เคยหยาบ เห็นแก่ตัว และไร้คุณค่านั้น ได้ถูกขัดเกลาจากการเรียนรู้จนเกิดปัญญา เปลี่ยนเป็นรักที่เปี่ยมไปด้วยเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เป็นรักที่ยินดีแม้ว่าเขาเหล่านั้นจะไม่ได้ดีดังใจเราหมาย เป็นรักที่ไม่ครอบครอง ไม่ยึดไว้ทั้งร่างกายและจิตใจของใครๆ เป็นรักที่เสียสละ ปล่อยวางจากการเป็นเจ้าของ ไม่การทำร้ายกันด้วยคำหวานและคำสัญญาใดๆ ปล่อยวางจากจองเวรจองกรรมกันและกันด้วยความยินดี เต็มใจ พอใจ สุขใจ เพราะรู้แน่ชัดแล้วว่าการปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นนี่เอง คือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะสามารถทำให้คนที่เรารักได้

ดังนั้น คุณค่าของความรัก ก็คือ… การทำให้เราได้เรียนรู้ ตั้งแต่การพบเจอความรัก การยึดมั่นถือมั่นในความรัก การพิจารณาคุณค่าของความรัก จนกระทั่งถึงวันที่เราสามารถปล่อยวางความรัก และสุดท้ายเราก็จะได้ปัญญาที่รู้แจ้งชัดว่าควรจะเมตตาอย่างไรจึงจะสามารถรักได้อย่างมีคุณค่า เป็นรักที่เป็นไปเพื่อความสุขแท้ ยั่งยืน ตลอดกาล

เมื่อเข้าใจในคุณค่าของความรัก ก็จะสามารถขยายความรักเหล่านั้นออกไปได้กว้างขึ้น จากคู่รัก คนที่รัก ของที่รัก ไปถึงครอบครัว ไปถึงสังคม ชุมชน ไปถึงประเทศชาติ ไปจนทั่วโลกใบนี้ จนกระทั่งรักได้อย่างข้ามภพข้ามชาติ รักที่เสียสละ ยอมเหน็ดเหนื่อย ยอมทนทุกข์ ยอมทรมาน ด้วยความรักและเมตตาแก่สรรพสัตว์ผู้ยังหลงวนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ

และนั่นคือความรักของพระพุทธเจ้า ด้วยความรักความเมตตาที่เหลือประมาณ ยากที่จะเข้าใจ บำเพ็ญเพียรอยู่กว่าสี่อสงไขยกับแสนมหากัป เพื่อที่จะสร้างศาสนาแห่งความรักความเมตตา ส่งต่อพลังแห่งรักแท้ผ่านสาวกผู้มีศรัทธาอันไม่หวั่นไหว เพื่อสืบสานส่งต่อความรักความเมตตาเหล่านี้ให้กับบรรดาสรรพสัตว์ผู้ยังหลงมัวเมาในกิเลส

…และทั้งหมดนี้ คือคุณค่าของความรัก

– – – – – – – – – – – – – – –

30.9.2557(แก้ไข 12.2.2559)

ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์ (Dinh Airawanwat)

 

โกรธ

July 27, 2014 | | มีผู้เข้าชมทั้งหมด 1,470 views 0

โกรธ

ชอบเพลง “สัตว์ประหลาด” ของแสตมป์ ! ( http://www.youtube.com/watch?v=Q34L3CqLgwo ) ทำให้คิดได้หลายเรื่องเลย ลองฟังกันดู (เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย)

…เพลงเกี่ยวกับความโกรธ ผลเสียของความโกรธ และการระงับความโกรธ

เมื่ออยู่มากกว่า 1 คน เช่น พ่อแม่พี่น้อง เพื่อน คนรัก หรือกระทั่งสัตว์เลี้ยง ก็ต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันบ้าง ขนาดว่าอยู่คนเดียวยังทะเลาะกับตัวเองได้เลย

เมื่อมีเรื่องไม่ได้ดั่งใจก็มักโกรธกัน มีคำพูดเชือดเฉือนใจกัน ตามแต่ที่จะคิดได้ ถ้าหนักๆก็ลงมือกันเลย เวลาโกรธนี่มันลืมทุกอย่าง จำได้อยู่อย่างเดียว …ฉันถูกแกผิด… , …ถึงฉันจะไม่ถูกทั้งหมด แต่แกก็ผิด(มากกว่าฉัน,แกนั่นแหละต้นเหตุ)… สุดท้ายก็ปลดปล่อยความเป็น “สัตว์” กันออกมามากมายตามแต่ลีลาของแต่ละคน

บางคนโกรธ 20 นาที ก็ระงับได้บ้าง แต่หลายคนเป็นปีก็ยังไม่หาย บางคนเป็น 30-40 ปีก็ยังผูกโกรธอยู่ บางคนผูกโกรธพยาบาทข้ามภพข้ามชาติเลย…หลักฐานน่ะหรอ? ก็วันนี้ยังไม่หายโกรธ พรุ่งนี้คิดว่ามันจะหายไปเองหรอ… แล้วระงับความโกรธ กับฆ่าความโกรธมันก็คนละเรื่องกันอีกด้วย ยากนะ…

จริงๆมันก็แค่ไม่ได้ดั่งใจเราอะนะ เราเลยแสดงออกมาทางโกรธคนอื่น ทั้งๆที่น่าจะโทษความเอาแต่ใจตัวเอง คิดเข้าข้างตัวเอง ความคาดหวังของตัวเอง

กว่าจะรู้ตัวว่าผิดก็ทำลายทุกอย่างไปหมดแล้ว เหลือแต่ซากความเจ็บช้ำ แต่คนที่ค้นเจอว่าผิดที่ตัวเองนี่แหละ คือคนที่ค้นเจอขุมทรัพย์ ยิ่งกว่าขุดเจอเพชร อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเหตุแห่งความโกรธก็คือความอยากได้ดั่งใจของเราเอง

ถ้าในระหว่างโกรธกันนี่ ใครยอมก่อนได้ก็สุขก่อน แถมยังช่วยระงับไม่ให้อีกฝ่ายโกรธมากขึ้นด้วย ดีจัง

สุดท้ายชอบเพลงนี้ตรงท่อนท้ายๆ ที่ว่ายอมระงับความโกรธเพื่อคนอื่น ฟังแล้วรู้สึกดี แต่ดีกว่านี้ก็ยังมี คือ ยอมทำลายความเอาแต่ใจ ทำลายความยึดดีถือดี ทำลายตัวกูของกู ฆ่ากิเลสของตัวเองเพื่อคนอื่นไปเลย ดีที่สุดละ

จาก ..เจ้าของสวนสัตว์ประหลาดที่อยากเลิกกิจการ
– – – – – – – – – – – – – – –
24.7.2557
ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์