ประเด็นทั่วไป

ถ้าคุณถือศีลกินมื้อเดียวหรืองดมื้อเย็น แล้วรู้สึกประมาณว่า…

….ต้องอดอยาก
….ต้องกดข่ม
….ต้องฝืนรักษาศีล
….ต้องทำให้ดูดี
….ต้องใช้วันพระเป็นเหตุเท่านั้น
….ต้องทำตามที่เขาทำกัน
….หรืออะไรก็ตามแต่ที่ยิ่งไปทำก็ยิ่งทุกข์

โดยที่ไม่ได้สนใจเรื่องกิเลสเลย…คุณกำลังเข้าใจผิด(ไปจากทางของพุทธ)

วันนี้วันพระ คนนิยมถือศีล ๘ กัน และมักจะงดอาหารเย็น ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีที่ได้ลองให้เห็นกิเลสของความอยากกิน

การปฏิบัติศีลนั้นจนบริสุทธิ์จากกิเลสจะมีความรู้สึกว่า ไม่จำเป็นต้องไปกินให้มันลำบาก กินก็เปลือง กินก็เกิน คือมีให้กินก็ไม่กิน ยินดีไม่กินด้วยใจที่เป็นสุข โปร่ง โล่ง สบาย ร่างกายก็ผ่อนคลาย ไม่ได้หิวอะไร

จะต่างจากคนที่ลดมื้ออย่างกดข่ม จะรู้สึกอยากกิน แต่ต้องข่มไว้ หรือแม้แต่คนที่ลดมื้อได้อย่างถาวรก็สามารถใช้ความยึดดีมากดข่มไว้ได้เช่นกัน สภาวะเหล่านี้เกิดจากการผลของสมถะ ซึ่งเป็นฐานที่ดีในการปฏิบัติธรรม แต่ก็ไม่ใช่ตัวหลักในการบรรลุธรรม